6.3. Analiza badań korelacyjnych

Analiza korelacji wykazała dodatnią zależność pomiędzy stężeniem leptyny a ilością tkanki tłuszczowej w I i II terminie badań u chłopców otyłych (r=0,710, p<=0,001), poddanych kompleksowej terapii redukcji masy ciała oraz w I terminie badań u dziewcząt z nadwagą (r=0,767, p<=0,001), poddanych terapii dietetyczno-edukacyjnej. Dodatnią korelację odnotowano także między stężeniem leptyny i insuliny w grupie chłopców z nadwagą poddanych kompleksowej terapii redukcji masy ciała w I terminie badań (r=0,742, p<=0,01) oraz u dziewcząt otyłych objętych terapią dietetyczną i edukacją żywieniową w II terminie badań (r=0,594, p<=0,01). Stwierdzono także dodatnią korelację między stężeniem leptyny i kortyzolu w I terminie badań u dziewcząt (r=0,695, p<=0,01) i chłopców (r=0,821, p<=0,01) z nadwagą, poddanych terapii dietetycznej i edukacji żywieniowej oraz u chłopców otyłych w II terminie badań, poddanych kompleksowej terapii redukującej masę ciała (r=0,344, p<0,05). Dodatnią korelację między wskaźnikiem WHR i insuliną odnotowano w I terminie badań u chłopców z nadwagą, objętych kompleksową terapią redukcji masy ciała (r=0,711, p<=0,01) oraz u dziewcząt otyłych w II terminie badań (r=0,717, p<=0,01) i chłopców otyłych (r=0,975, p<=0,01) w I terminie badań, u których zastosowano dietę i edukację żywieniową. Analiza korelacji potwierdziła dodatnią zależność między kortyzolem i wskaźnikiem WHR u chłopców z nadwagą (r=0,872, p<=0,01) i otyłością (r=0,700, p<0,05) w I terminie badań oraz u dziewcząt z nadwagą (r=0,533, p<0,05) i otyłością (r=0,736, p<=0,01) w II terminie badań, po zastosowaniu terapii dietetyczno-edukacyjnej. W grupie poddanej kompleksowej terapii redukującej masę ciała pozytywną korelację stwierdzono u otyłych chłopców (r=0,344, p<0,05) i dziewcząt (r=0,393, p<0,05) w I terminie badań oraz u dziewcząt otyłych w II terminie badań (r=0,469, p<0,05). Odnotowano także dodatnią korelację między wskaźnikiem WHR i leptyną w I terminie badań u chłopców z nadwagą (r=0,700, p<0,05) i w II terminie badań u chłopców z otyłością, poddanych terapii żywieniowo-edukacyjnej (r=0,655, p<0,05). Dodatnią korelację między insuliną i kortyzolem odnotowano w grupie poddanej kompleksowej terapii redukcji masy ciała u chłopców z nadwagą w II terminie badań (r=0,866, p<=0,01), z otyłością w I (r=0,375, p<0,05) i II terminie badań (r=0,413, p<0,05), u dziewcząt z otyłością w II terminie badań (r=591, p<=0,01) oraz u dziewcząt z nadwagą poddanych terapii dietetyczno- -edukacyjnej w II terminie badań (r=636, p<=0,01).