52x31 cm + 6 cm zakładka ; autograf ; pergamin ; In dorso nota współczesna oraz streszczająca z 1646 r. ; Król Kazimierz Jagiellończyk na wniosek wikariuszy kościoła katedralnego w Krakowie, którzy osobiście przedłożyli mu oryginalny dokument dotyczący praw do nieruchomości po Świętosławie Popku mieszczaninie kleparskim, wystawiony przez Mikołaja z Michałowa kasztelana i starostę krakowskiego 24.04.1434 r., ratyfikuje go aprobując jego treść [następuje treść oryginalnego dokumentu, w którym: Mikołaj kasztelan i starosta krakowski rozsądza spór powstały pomiędzy Maciejem wicedziekanem kościoła katedralnego w Krakowie, Piotrem i Mikołajem Vlińskimi wicekustoszami, Świętosławem wicekantorem i wikariuszami tegoż kościoła: Maciejem Strzeleczem, Piotrem Albusem i Janem Pellą z jednej oraz burmistrzem krakowa Marcinem Chmyelem i rajcami krakowskimi: Marcinem Bieczskim, Janem Swednyczerem, Janem Cranczem, Janem Clauskeslingiem, Jerzym Sworczem, Franciszkiem Babrziczem, Piotrem Fetterem, Janem Hozem, Janem Wierzynkiem i Piotrem Grazerem z drugiej strony. Spór powstał o nieruchomości, pola i ogrody usytuowane przed miastem Kleparz, rozmieszczone w kierunku Krakowa naprzeciw miasta Skała oraz o szpital trędowatych leżący po prawej stronie, które wszystkie były niegdyś własnością mieszczanina kleparskiego Świętosława Popka, a także o jurysdykcję nad mieszkańcami rzeczonych domów, prawami do płaconego przez nich czynszu, podatków i innych płatności. Popek sprzedał najpierw część z tych nieruchomości wikariuszom za sto grzywien monety, a następnie zapisał im pozostałą część. Chcąc zapewnić między stronami wieczysty pokój, gdyż z powodu owego sporu powstały różnego rodzaju niezgody, kontrowersje i zawiłości, po wysłuchaniu racji obu stron, pomijając formalności prawne Mikołaj rozstrzygnął spór w następujący sposób: Po pierwsze wszystkie nieruchomości, pola i ogrody po ww. Popku oraz czynsze i inne pożytki w przyszłości z nich wynikające zasądził wikariuszom. Po drugie mieszkańcy tych domów i terenów będą odtąd w całości podlegali jurysdykcji miasta Krakowa. Ponadto każdy mieszkaniec rzeczonych domów winny będzie każdego roku uiszczać z tytułu jurysdykcji rajcom krakowskim cztery grosze, płatne na dzień św. Jakuba apostoła (25 lipca) oraz będzie zobowiązany płacić na rzecz miasta inne podatki]. Król Kazimierz w pełni zgadza się z powyższym przywilejem, co poświadcza przywieszeniem własnej pieczęci. Czynności dokonano w Krakowie 21.10.1473 r. w obecności świadków: Jana biskupa krakowskiego, Jakuba biskupa włocławskiego, Jana z Pilczy kasztelana krakowskiego, Dziersława z Rytwian wojewody krakowskiego, Stanisława Ostroroga wojewody kaliskiego, Spytka z Jarosławia wojewody bełskiego, Jana z Rytwian marszałka Królestwa Polskiego i Jakuba z Dębna kanclerza i starosty krakowskiego. ; Wyd. treści dok. Mikołaja z Michałowa: Kuraś Stanisław: Zbiór dokumentów małopolskich. Cz. II. Wrocław i inn. 1963 (Materiały Komisji Nauk Historycznych Nr 9), dokument nr 460 s. 182-184. ; Wyd. treści dok. Mikołaja z Michałowa: Kuraś Stanisław, Początki krakowskiej jurydyki Pędzichowa, "Małopolskie Studia Historyczne", nr 2 (1952), s. 61-64.
2 wrz 2019
2 wrz 2019
92
68
https://wbc.poznan.pl/publication/558743